Yaklaşık 5 aydır bu kitabı sindire sindire okuyordum. Yakın zamanda bitirdim. Çocukken tarihimizi masal gibi öğreniyoruz okullarda. Her sabah içtiğimiz ant . İdrak edemiyoruz. Eminönü ' nde öğlenleyin Çanakkale Müzesi çadırını gezdim. Gözlerim dola dola. Ben öğrenmeliyim ki yavrularımada bu bilinci verebileyim. Keşke daha önce öğrenseymişim tarihimizi. 32 yaş çok geç. Durmak yok. Geriye adım atmak yok artık.
Ve yavrularıma:
Türküm, doğruyum, çalışkanım; yasam, küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir. Ülküm yükselmek, ileri gitmektir. Varlığım Türk varlığına armağan olsun. Ey Ulu Atatürk; açtığın yolda, kurduğun ülküde, gösterdiğin amaçta hiç durmadan yürüyeceğime ant içerim.
Ne mutlu Türküm diyene.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder