9 Şubat 2011 Çarşamba

Çocuk tiyatrosu oyuncuları çocukları çok sevmeli

Son zamanlarda gittiğimiz birkaç oyun. Kırmızı başlıklı kız. (tomurcuk çocuk tiyatrosu), alis harikalar diyarında ve Cinderella Kül Kedisi(tiyatro mie), bir kümes müzikali (tiyatro alkış). Sokak kedileri (Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları'nın. İçlerinde en çok Tiyatro Mie 'yi beğendim. Neden mi? Bir çocuk oyunu hem eğlendirmeli hem düşündürmeli hem öğretmeli. Çocuklar hayatı oyunla tanırlar. Bu nedenle oyunun yazılması ve sahneye konulmasında, çocuğun gelişimsel özellikleri, psikolojisi, soyut ve somut olanı ne zaman anlayacağı çok iyi bilinmeli. Sınırsız hayal güçleri var yavruların. Çocuğun seviyesine inip bakmalı oyuna ve anlamayacağı kavramlar verilmemeli. Olaylar neden sonuç ilişkilerine bağlı, küfür olmayan ve iyilerin kazandığı sonlar olmalı. Bir kümes müzikalinde çok bozulmuştum, oyunculardan biri aptal diye bağırmıştı sahnede. Çocukların dikkat sürelerinin kısa olduğu bu yaşlarda ses ve beden dilini iyi kullanmalıdır.
Çocuklar gördükleri hareketi taklit ederler ve çevresindeki davranışları örnek alırlar. Dolayısıyla çocuk, oyunu davranışa dönüştürebileceği için mesaj iyi aktarılmalı. Örneğin doktordan, karanlıktan vs. korkan bazı çocuklar, seyrettikleri oyunun olumlu etkisiyle korkularında azalma görülmüş.
Yavrularımla gittiğimiz tüm oyunlarda pür dikkat oturup izlediler, kimi zaman alkışla karşılık verdiler. Kimi zaman yüksek sesten korkup boynuma sarıldılar. Saklambaç, körebe gibi oyunlar öğrendiler. Acaba oyunları, çocuk oyuncular oynasa daha mı hoş olur diyorum bazen.