Ortaokul - lise zamanlarımdan hatırlıyorum Mektup arkadaşlığını. Hatta o Zamanlar Blue Jean okurdum. Ordada penfriend Köşesi Vardi. İnsanlar yeni arkadaşlıklar edinir, farklı ülkelerde birbirlerinin kültürlerini öğrenirlerdi. Heyecanla beklenir cevaplar, defalarca okunurdu. Fotoğrafta gönderilirdi. Bazen zarfa sığabilecek Küçük hediyelerde. Artik mektup, zarf yerine e-posta adreslerimiz var herbirimizin. İlkönce herkes kendini tanıtır mektubunda sonra yaşamlarını, hayallerini. Kimisi yıllarca Devam Eder kimisi Kisa sürede biter. Kimisi tanışmaya kadar Gider. Çocuk ruhuyla kurulan dostluklar dahamı kalıcı acaba. Yillar sonra biriktirilen Mektupları Açıp okumak, gülümsemek. Benimde var Boyle bir dosyam. Günün birinde bende yavrularımın gerçek anlamda Mektup arkadaşı edinmelerini isterim. İnternetten değil ama elle kağıda yazılıp postalanacak. Umarım hayal kırıklığına uğramazlar tabi. İkibinler, seksenlere yada doksanlara benzemiyor çünkü.
Bu vesileyle Sevgili Banuya cok teşekkürler. Bizede böylesine Nostalji ve masumiyet yaşattığı için.
Gelelim ilk resmimize. İkizlerimden Oğlum Birinci gruptaydı. Bu nedenle ondan başlıyorum.,
SENCER'DEN İDİL'E Meyve Sebze Baskısı
Önce mutfaktan BİR Tabak dolusu kuru soğan, Portakal, limon, elma, havuç getirdik. İkiye kesilmiş şekilde. Sonra bunları Likit boya ile fırçayla boyadık ve kağıtlara Baskı yaptık. Aynı zamanda meyvelerden kesir çalışması oldu. Yarım elma, Yarım Portakal gibi. Yavrular bu Sebze ve meyveleri boyadıktan sonra Sencer Oyuncak trenini, İpek ellerini boyamaya Devam etti.
Hande ve minik meleğine sevgilerimizle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder